CZECHY (od 1993) - korona czeska [CZK]

1 korona = 100 halerzy

Po rozpadzie Czechosłowackiej Republiki Federacyjnej dnia 1 stycznia 1993 zarówno w Czechach jak i Słowacji w obiegu wciąż obowiązywała korona czechosłowacka [CSK]. Oba kraje rozstały się powiązane formalnie unią monetarną, ale szybko ujawniła się potrzeba wyłącznej kontroli pieniądza. Przygotowując reformy monetarne Czechy i Słowacja ostemplowały tymczasowo znaczkami banknoty CSK znajdujące się w obiegu, co faktycznie rozwiązało unię walutową. Czechy wystąpiły z unii formalnie ustawą 62/1993 z dnia 8 lutego 1993 roku. Tego samego dnia w obiegu pojawiły się banknoty o nominale 200 koron czeskich [CZK]. Ostemplowane banknoty CSK funkcjonowały do 31 sierpnia 1993 roku. Palącym problemem Czechów pozostał natomiast brak własnej mennicy. Do tej pory monety wybijano w mennicy w Kremnicy, która znalazła się po stronie słowackiej i produkowała właśnie intensywnie monety słowackiej korony [SKK]. Czesi natychmiast zamówili monety w niemieckiej mennicy Hamburgische Münze oraz kanadyjskiej Royal Canadian Mint. Dopiero dnia 1 lipca 1993 roku otwarto mennicę czeską w zakładach firmy Bižuterie Jablonec w Jabloncu nad Nysą. Wcześniej, pomiędzy kwietniem a czerwcem, do obiegu trafiły już wszystkie nominały monet CZK wyprodukowane za granicą i wymieszały się z monetami czechosłowackimi CSK. Ostatnimi nominałami CSK wycofanymi z obiegu były dwu- i pięciokoronówki wycofane dnia 30 listopada 1993 roku. Po ponad 10 latach używania z powodu inflacji wycofano monety halerzowe: najpierw 10 i 20 halerzy w roku 2003 a póżniej 50 halerzy w 2008. Obecnie najniższy obiegowy nominał to 1 korona czeska, najwyższy - bimetaliczne 50 CZK.