pół (½) pensa WIELKA BRYTANIA (1971-1981)

w centrum monety popiersie królowej Elżbiety II w Tiarze Dziewcząt Wielkiej Brytanii i Irlandii w prawo; w prawym otoku: ELISABETH • II (Elżbieta II); w lewym otoku: D • G • REG • F • D • oraz rok wybicia (DEI GRATIA REGINA FIDEI DEFENSOR - po łacinie z Bożej łaski królowa, Obrońca Wiary); perełki wzdłuż krawędzi rantu

w centrum monety korona św. Edwarda; poniżej nominał: ½ (pół pensa); w górnym otoku: NEW PENNY (nowy pens); w dolnym otoku ozdobny ornament; perełki wzdłuż krawędzi rantu

gładki

15 II 1971

31 XII 1984

Arnold Machin, Christopher Ironside

The Royal Mint (Mennica Królewska), Llantrisant

1971	1 394 188 250
1973	365 680 000
1974	365 448 000
1975	197 600 000
1976	412 172 000
1977	66 368 000
1978	59 532 000
1979	219 132 000
1980	202 788 000
1981	46 748 000

Oficjalnym powodem produkcji monet o nominale pół pensa w nowym systemie dziesiętnym było pozostawienie w obiegu wielkiej ilości monet sześciopensowych wartych 2 i pół nowego zdecymalizowego pensa. Pierwsza propozycja zakładała wybicie również aluminiowej monety o nominale ćwierć pensa, aby w obiegu pozostały również stare trzypensówki warte 1 i ćwierć nowego pensa. Uznano to jednak za lekką przesadę, a i najniższy nominał w nowym systemie dziesiętnym stopniowo stawał się bezużyteczny. Połówki pensa były od początku decymalizacji ignorowane we wszystkich operacjach bankowych, a wraz z inflacją funta spadała też wartość nabywcza półpensówek. Gdy w 1980 r. wycofano z obiegu stare monety sześciopensowe zabrakło już zupełnie argumentów do pozostawienia półpensówek. W roku 1984 wybito je już tylko stemplem lustrzanym do zestawów rocznikowych i ostatniego dnia tego roku wycofano z obiegu.