50 pensów WIELKA BRYTANIA (2010) Skauting Dziewcząt

w centrum monety popiersie królowej Elżbiety II w Tiarze Dziewcząt Wielkiej Brytanii i Irlandii w prawo; w otoku: ELISABETH • II • D • G REG • F • D • 2010 (Elżbieta II - DEI GRATIA REGINA FIDEI DEFENSOR - po łacinie z Bożej łaski królowa, Obrońca Wiary oraz rok wybicia monety)

w centrum monety wewnątrz dysku wklęsły trójliść - symbol Przewodniczek Wielkiej Brytanii; wokół dysku wieniec z sześciu kolejnych trójliści; w górnym otoku: CELEBRATING ONE HUNDRED YEARS OF GIRLGUIDING UK (UK - UNITED KINGDOM - obchody stu lat Przewodniczek Zjednoczonego Królestwa); na dole w dwóch wierszach nominał: 50 / PENCE (pensów)

gładki

???  brak danych

w obiegu

Ian Rank-Broadley (inicjały IRB poniżej szyi królowej na awersie), Jonathan Evans (inicjały JE poniżej najbardziej lewego trójliścia na rewersie), Donna Hainan (inicjały DH poniżej najbardziej prawego trójliścia na rewersie)

The Royal Mint (Mennica Królewska), Llantrisant

2010

7 410 090

+ 69 189 w zestawach rocznikowych

Moneta okolicznościowa o nominale 50 pensów z 2010 r. upamiętnia 100-lecie skautingu dziewcząt (Girlguiding). Powstanie ruchu skautingu dla dziewcząt jest ściśle powiązane z historią skautingu dla chłopców. Pułkownik Robert Baden-Powell, brytyjski bohater II wojny burskiej, podczas swojej służby w kawalerii napisał kilka podręczników dla żołnierzy w celu podniesienia ich umiejętności rekonesansu, orientacji i przetrwania w naturze oraz pierwszej pomocy. Jeden z podręczników z 1899 r. był skierowany do młodzieży, ale Baden-Powell postanowił go wzbogacić. W dniach 1-9 sierpnia 1907 r. zorganizował obóz na angielskiej wyspie Brownsea dla 20 chłopców, na których przetestował swoje pomysły. Niedługo potem, w maju 1908 r. wydał książkę "Scouting for boys" (Skauting dla chłopców), która wydana w ponad 100 mln egzemplarzy i ponad 80 językach stała się biblią dla międzynarodowego ruchu skautowego. Dziewczęta naturalnie również chciały zostać skautkami jednak w ówczesnej Wielkiej Brytanii koedukacyjne aktywności młodzieży nie były mile widziane. Na wielkim zlocie skautów w 1909 r. pojawiło się dużo dziewcząt domagających się uczestnictwa w ruchu skautingowym. Wówczas Robert Baden-Powell poprosił swoją siostrę Agnes, aby stanęła na czele organizacji skautek, które nazwali przewodniczkami (Girl Guides), w przeciwieństwie to stowarzyszenia chłopców skautów (Boy Scouts). W kwietniu 1910 r. przewodniczki liczyły już ponad 6,000 członkiń. Symbolem przewodniczek stał się trójliść z elementami analogicznymi do lilijki skautów. Pomimo wprowadzenia równouprawnienia płci w Wielkiej Brytanii w 1928 r. organizacje skautingowe dla chłopców i dziewcząt pozostają do dziś rozdzielone.

Agnes Baden-Powell i loga Światowego Stowarzyszenia Przewodniczek i Skautek (u góry) oraz Przewodniczek Wielkiej Brytanii (na dole).