2 funty WIELKA BRYTANIA (2001) Transmisja Transatlantycka Marconiego

w centrum monety w pierścieniu perełek popiersie królowej Elżbiety II w Tiarze Dziewcząt Wielkiej Brytanii i Irlandii w prawo; w otoku: • ELISABETH • II • DEI • GRA • REG • FID • DEF (DEI GRATIA REGINA FIDEI DEFENSOR - po łacinie z Bożej łaski królowa, Obrońca Wiary); perełki wzdłuż krawędzi rantu

na lewo od centrum monety w okręgu rok wybicia: 2001, w którym zera połączone są symboliczną iskrą wywołującą fale elektromagnetyczne w kształcie okręgów oraz wychodzącą nimi liniową wiadomość - trzy kropki, czyli litera 'S' w alfabecie Morse'a; w górnym otoku sinusoidy fal radiowych; w dolnym otoku nominał: TWO POUNDS (dwa funty)

ząbkowany z wklęsłym napisem: ••• WIRELESS BRIDGES THE ATLANTIC ••• MARCONI 1901 (łączność bezprzewodowa łączy Atlantyk, Marconi 1901, trzy kropki są zapisem litery 'S' w alfabecie Morse'a)

???  brak danych

w obiegu

Ian Rank-Broadley (inicjały IRB poniżej szyi królowej na awersie), Robert Evans (inicjały r.e. nad literą O w POUNDS na dole rewersu)

The Royal Mint (Mennica Królewska), Llantrisant

2001

4 558 000

+ 57 741 w zestawach rocznikowych

Okolicznościowa moneta o nominale 2 funty z 2001 r. upamiętnia 100. rocznicę pierwszej transatlantyckiej transmisji radiowej wykonanej przez włoskiego fizyka Guglielma Marconiego. Guglielmo Marconi (1874-1937) był jednym z pionierów telegrafii bezprzewodowej prowadzącej z czasem do wynalezienia radia. Na podstawie ówczesnej wiedzy o falach elektromagnetycznych oraz istniejących patentów skonstruował telegraf bezprzewodowy zdolny do wysyłania sygnału alfabetem Morse'a na 2 km. Wykorzystując swoje możliwości finansowe rozbudował projekt, zaoferował udoskonalony radiotelegraf marynarce wojennej Wielkiej Brytanii, a z czasem stał się światowym monopolistą na rynku bezprzewodowego wysyłania wiadomości. 12 grudnia 1901 r. litera 'S' wysłana aparatem Marconiego za pomocą alfabetu Morse'a z Poldhu w Kornwalii w Wielkiej Brytanii została odebrana w St John's w Kanadzie. Tą transmisją Marconi zamknął usta krytykom krótkiego zasięgu swojego wynalazku, choć sam nie był świadomy, że transmisje poza horyzont są możliwe tylko dzięki odbiciu fal od jonosfery. W roku 1909 za swój wysiłek otrzymał nagrodę Nobla w dziedzinie fizyki. Marconi stracił monopol na transmisje bezprzewodowe gdy okazało się, że jego rozwiązanie techniczne oparte na telegrafie jest mało efektywne w stosunku do eksperymentów konkurencji z falą ciągłą mogącą przenosić ludzką mowę. Marconi rozpoczął prace również w tym kierunku, ale bez większych sukcesów.