2 euro WŁOCHY (2009) Louis Braille

w centrum monety dłoń w pozycji czytania książki napisanej alfabetem braille'a; poniżej: w dwóch wierszach: / (LOUIS BRAILLE zapisane w alfabecie Braille'a); nad książką pionowo w dwóch wierszach w prawo: LOUIS BRAILLE / 1809 2009; po prawej monogram: RI (REPUBBLICA ITALIANA - Republika Włoska) wkomponowane w symboliczne mewy - symbole wiedzy; wzdłuż rantu dwanaście pięcioramiennych gwiazd - symbol Unii Europejskiej

po lewej od centrum monety nominał: 2, po prawej: EURO; w tle napisu mapa Europy; w tle mapy pionowo sześć równoległych linii zakończonych z obu stron pięcioramiennymi gwiazdami (rewers jest wspólny dla wszystkich monet euro)

ząbkowany z wklęsłym napisem:
(sześciokrotnie powtórzony nominał i gwiazda: * 2 (EURO))

15 X 2009

w obiegu

Maria Carmela Colaneri (inicjały M.C.C. na dole awersu), Luc Luycx (inicjały LL poniżej litery O w EURO na rewersie)

Istituto Poligrafico e Zecca dello Stato (Drukarnia i Mennica Państwowa), Rzym (znak mennicy - litera R pod dłonią na awersie)

2009

1 970 000

+ 15 000 w opakowaniach okolicznościowych

Okolicznościowa moneta włoska o nominale 2 euro z 2009 r. upamiętnia 200. rocznicę urodzin Louisa Braille'a (1809-1852) - francuskiego twórcy alfabetu dla niewidomych nazwanego jego nazwiskiem. Braille urodził się 4 stycznia 1809 r. w miasteczku Coupvray niedaleko Paryża. Jako mały chłopiec w warsztacie ojca przekłuł sobie oko szydełkiem, a następująca infekcja zniszczyła też drugie oko. Mając pięć lat nie widział już kompletnie nic, ale jego rodzice wychowywali go jak zdrowego i zapewnili edukację. W wieku 10 lat Braille został przyjęty do jednej z pierwszych w świecie szkół dla niewidomych - Królewskiego Instytutu dla Niewidomej Młodzieży w Paryżu. Tam poznał szyfr Charlesa Barbiera, który eksperymentował z kodowaniem wojskowych wiadomości wypukłymi punktami tak, aby wiadomości mogły być odczytywane w nocy bez użycia światła. Kod był zbyt trudny dla żołnierzy, ale dla niewidomych dzieci był zdecydowanie łatwiejszy do czytania niż wypukłe litery łacińskie używane dotychczas. Kod Barbiera jednak był dosyć skomplikowany. Dość powiedzieć, że kodując literę "S" trzeba było znać jej położenie na 36-polowej planszy i zapisać to położenie wypukłymi dziesięcioma kropkami. Louis Braille mając 15 lat usprawnił kod Barbiera i opracował uproszczony alfabet, w którym zapisywał litery wypukłymi punktami na sześciopunktowym polu o stałej wielkości. Układ punktów na polu decydował o poszczególnej literze. System ten pozwala odczytać każdą literę jednym dotknięciem palca i opublikowany w 1829 r. zyskał ogromną popularność wśród niewidomych.