500 lirów WŁOCHY (1993) Bank Włoch
| średnica: | waga: | grubość: | stop: |
| 25.8 mm | 6.8 g | 1.9 mm | Cu92Al6Ni2 / włoska stal monetarna (Fe792Cr190Si12Mg5C1) |
awers:
w centrum monety personifikacja republiki - głowa kobiety ze skrzydełkami we włosach w lewo; w otoku: * REPVBBLICA ITALIANA (REPUBBLICA ITALIANA - Republika Włoska)
rewers:
w centrum monety logo Banku Włoch rozdziela daty: 1893 / 1993; w górnym otoku: ♦ CENTENARIO DELLA BANCA D'ITALIA ♦ (stulecie Banku Włoch); w dolnym otoku nominał: L.500 (LIRE - lirów)
rant:
osiem odcinków gładkich i osiem ząbkowanych (po 10 ząbków)
data emisji:
6 II 1993
data wycofania z obiegu:
28 II 2002
projekt:
Laura Cretara (podpis CRETARA pod szyją kobiety na awersie), Sergio Grossi (podpis GROSSI pod emblematem banku na rewersie)
mennica:
Istituto Poligrafico e Zecca dello Stato (Drukarnia i Mennica Państwowa), Rzym (znak mennicy - litera R poniżej daty 1993 na rewersie)
nakład:
| 1993 | 89 949 800 | + 50 200 w zestawach rocznikowych |
warianty:
1993 - rysunek rewersu mały i napis otokowy daleko od krawędzi monety a podpis projektanta jest duży lub rysunek awersu duży i napis blisko krawędzi, a podpis projektanta mały
ciekawostki:
Istnieją dwa wyraźne warianty związane z wielkością rewersu, co wynika najprawdopodobniej z niedoskonałości maszyn redukcyjnych. Maszyna taka w kilku krokach przenosi rzeźbę dużego modelu gipsowego na drobny rysunek stempla. Najwyraźniej podpis projektanta nie jest częścią modelu i stąd jego rozmiar nie współgra z wielkością pozostałych elementów rewersu
W wyniku skandalu korupcyjnego związanego z bankructwem Banca Romana - jednego z sześciu emitentów włoskiego pieniądza w styczniu 1893 r. system finansowy Włoch zachwiał się w posadach. Upadek banku wymusił błyskawiczne zmiany w prawie bankowym, którymi spróbowano uratować kapitał i zatuszować udział polityków w bankructwie. Decyzją z 10 sierpnia 1893 r. zjednoczono upadający Banca Romana, Banca Nazionale nel Regno d'Italia, Banca Nazionale Toscana oraz Banca Toscana di Credito w jeden bank kontrolowany przez rodziny Bombrini, Bastogi i Baldumo, który nazwano Bankiem Włoch (Banca d’Italia). Bank ten miał zadanie przejęcia zobowiązań Banca Romana, a stając się największym włoskim bankiem w roku 1926 otrzymał wyłączne prawo do emisji lira włoskiego [ITL]. Dziesięć lat później stał się instytucją publiczną i oficjalnym bankiem centralnym Włoch, które to funkcje wypełnia do dziś będąc nieprzerwanie w rękach prywatnych.
W wyniku skandalu korupcyjnego związanego z bankructwem Banca Romana - jednego z sześciu emitentów włoskiego pieniądza w styczniu 1893 r. system finansowy Włoch zachwiał się w posadach. Upadek banku wymusił błyskawiczne zmiany w prawie bankowym, którymi spróbowano uratować kapitał i zatuszować udział polityków w bankructwie. Decyzją z 10 sierpnia 1893 r. zjednoczono upadający Banca Romana, Banca Nazionale nel Regno d'Italia, Banca Nazionale Toscana oraz Banca Toscana di Credito w jeden bank kontrolowany przez rodziny Bombrini, Bastogi i Baldumo, który nazwano Bankiem Włoch (Banca d’Italia). Bank ten miał zadanie przejęcia zobowiązań Banca Romana, a stając się największym włoskim bankiem w roku 1926 otrzymał wyłączne prawo do emisji lira włoskiego [ITL]. Dziesięć lat później stał się instytucją publiczną i oficjalnym bankiem centralnym Włoch, które to funkcje wypełnia do dziś będąc nieprzerwanie w rękach prywatnych.
aktualizacja: 12 X 2014
coins catalogue :: katalog monet :: münzkatalog :: catalogue de monnaies :: catálogo de monedas :: catalogo monete :: каталог монет :: κέρματα κατάλογος :: COINZ.eu
© 2010-2024 :: Adam Kubicki :: COINZ.eu :: Wszystkie prawa zastrzeżone.