LUKSEMBURG (1945-2002) - frank luksemburski [LUF]

1 frank = 100 centymów

Franka luksemburskiego [LUF] powołano do życia 20 grudnia 1848 roku. Zastąpił wówczas guldena holenderskiego [NLG], który obowiązywał w Wielkim Księstwie ze względu na unię personalną z Holandią. Aby podkreślić swoją niezależność od Holandii kurs franka zrównano z frankiem belgijskim [BEF], a jednocześnie z frankiem francuskiem [FRG]. Dwa lata później do parytetu dołączył frank szwajcarski [CHF]. Gdy w 1862 r. zjednoczone Włochy również dołączyły do układu ze swoim lirem [ITL], postanowiono oficjalnie zjednoczyć te waluty w jedną. 23 grudnia 1865 r. powstała Łacińska Unia Walutowa, która połączyła narodowe jednostki monetarne Belgii, Francji, Luksemburga, Szwajcarii i Włoch z podstawą 4.5 grama srebra lub 290 miligramów złota za jednostkę monetarną. W państwach unii można było płacić wymiennie innymi walutami narodowymi, co znacznie ułatwiło wymianę handlową. Sukces jedności monetarnej zyskał rozgłos i kolejne kraje dołączały do unii (Hiszpania, Grecja, Rumunia, Bułgaria, Wenezuela, Serbia i San Marino), a wiele innych przyjęło tę samą podstawę kruszcową, pozostając poza unią. Dopiero I wojna światowa rozbiła Łacińską Unię Walutową, której jednak nie rozwiązano oficjalnie do roku 1927. 25 lipca 1921 r. Belgia i Luksemburg podpisały porozumienie o powstaniu unii ekonomicznej tych krajów twającej w założeniu przez następne 50 lat. Porozumienie weszło w życie po ratyfikacji przez Izbę Deputowanych Luksemburga 22 grudnia 1922 roku. Po dokładnie siedmiu latach Luksemburg jednostronnie wprowadził pakt stabilizacyjny pieniądza ustalając wartość franka LUF na 41.84 miligramów złota. Frank belgijski natomiast tracił na wartości i w roku 1935 zmodyfikowano stosunek franka luksemburskiego do belgijskiego na 1:1.25. To wywołało spore utrudnienia w wymianie handlowej, które stały się nieistotne w obliczu ataku Niemiec na oba kraje w roku 1940. W maju tego roku Niemcy wymieniały 4 franki LUF za 1 markę niemiecką [DER] a dwa miesiące póżniej już 10 LUF za 1 DER. 26 sierpnia marka niemiecka stała się oficjalnie walutą okupowanego Luksemburga, a 20 stycznia 1941 franka zdelegalizowano. Po wyzwoleniu Luksemburga 4 września 1944 r. przywrócono również franka luksemburskiego i ponownie zrównano go z frankiem belgijskim [BEF]. Unia ekonomiczna belgijsko-luksemburska trwała zgodnie z postanowieniem przez 50 lat do 1972, kiedy ją przedłużono o kolejne lata. Początkowo parametry monet franka luksemburskiego ii belgijskiego były różne, jednak z czasem odpowiednie nominały ujednolicono z wyjątkiem najdrobniejszej monety 25 centymów. To ułatwiło posługiwaniem się frankiem luksemburskim w Belgii i vice versa. 1 stycznia 1999 r. Belgia i Luksemburg zostały połączone unią walutową euro [EUR].

Prosimy zwrócić uwagę, że chwilowo prezentujemy tylko te typy monet franka luksemburskiego [LUF], które zostały wybite po roku 1944.