2 euro MALTA (2012) Przedstawiciele Większości 1887

poniżej środka monety grupa mężczyzn en face; powyżej w tle Pałac Wielkich Mistrzów w La Valletcie; w górnym otoku: MALTA - MAJORITY REPRESENTATION 1887 (Malta - przedstawiciele większości 1887); na dole wklęsły rok wybicia: 2012; wzdłuż rantu pierścień z dwunastu pięcioramiennych gwiazd - symbol Unii Europejskiej

po lewej od centrum monety nominał: 2, po prawej: EURO; w tle napisu mapa Europy; w tle mapy pionowo sześć równoległych linii zakończonych z obu stron pięcioramiennymi gwiazdami (rewers jest wspólny dla wszystkich monet euro)

ząbkowany z wklęsłym napisem:

15 X 2012

w obiegu

Gianni Bonnici, Luc Luycx (inicjały LL poniżej litery O w EURO na rewersie)

Koninklijke Nederlandse Munt (Holenderska Mennica Królewska), Utrecht, Holandia (znak mennicy za najniższą gwiazdą na awersach monet z zestawów rocznikowych)

2012

345 000

+ 50 000 z zestawach rocznikowych

Holenderska Mennica Królewska znalazła skuteczny sposób na sprzedaż maltańskich zestawów rocznikowych. W odróżnieniu od monet niniejszego typu przeznaczonych do obiegu na monetach przeznaczonych do zapakowania w zestawy rocznikowe umieszczono znak mennicy, co naturalnie wzbudziło zainteresowanie kolekcjonerów.

Maltańska moneta okolicznościowa o nominale 2 euro z roku 2012 jest drugą z serii tematycznej "Historia niezależności Malty". Początkowo miała przedstawiać tłum przed pałacem gubernatora głosujący przez podniesienie ręki, jednak 67 lat po zakończeniu II wojny światowej politycy wciąż przypisują ten gest jedynie salutującym faszystom. Kontrowersji uniknięto i awers przedstawia ostatecznie tłum przed pałacem głosujący bez podniesienia ręki.

Oryginalny projekt Bonniciego.


photo: Bank Centrali ta' Malta

Konstytucja Malty ogłoszona w roku 1849 zakładała powszechny wybór ośmiu spośród osiemnastu członków Rady Rządowej, która do tego czasu składała się całkowicie z Brytyjczyków mianowanych w Londynie. To wciąż nie pozwalało rządzić Maltańczykom, gdyż stanowili w Radzie mniejszość. W obliczu wielkich zmian politycznych w Europie gdy jednoczyły się Włochy (w 1861 r.) i Niemcy (w 1871 r.) również politycy Maltańscy zorganizowali się w partię narodową i doprowadzili do uchwalenia konstytucji w 1887 r., w której większość członków Rady Rządowej była wybierana powszechnie. Maltańczycy nareszcie decydowali o sobie, ale tylko do roku 1903, gdy Brytyjczycy po prostu unieważnili konstytucję Malty.

Pałac Wielkich Mistrzów w stolicy Malty - siedziba gubernatora wysp podczas rządów Brytyjczyków.


photo: iaint