1 korona SZWECJA (1982-2000)

w centrum monety głowa króla Szwecji Karola XVI Gustawa w lewo rozdziela w dolnym otoku rok wybicia; w górnym otoku: CARL XVI GUSTAF • SVERIGE (Karol XVI Gustaw • Szwecja)

w centrum monety mały herb Szwecji; w górnym otoku: FÖR SVERIGE I TIDEN (dla Szwecji z duchem czasu - motto króla Karola XVI Gustawa); w dolnym otoku nominał: 1 KR (KRONA - korona)

ząbkowany

???  brak danych

w obiegu

Lars Englund

Myntverket (Mennica) (nazwa do 1984 r.),
AB Tumba Bruk Myntverket (Mennica Tumba S.A. - nazwa w latach 1984-2002), Eskilstuna (znak mennicy przed nominałem na rewersie, za nominałem inicjał dyrektora mennicy Ulvfota U w latach 1982-1986, lub inicjał prezesa banku centralnego Dennisa D w latach 1987-1993, lub inicjał Bäckströma B w latach 1994-2000)

1982	24 836 789	U	+ 75 513 w zestawach rocznikowych
1983	23 530 222	U	+ 75 272 w zestawach rocznikowych
1984	37 811 592	U	+ 86 820 w zestawach rocznikowych
1985	4 909 279	U	+ 64 624 w zestawach rocznikowych
1986	901 095	U	+ 74 002 w zestawach rocznikowych
1987	21 543 317	D	+ 77 317 w zestawach rocznikowych
1988	30 341 842	D	+ 65 801 w zestawach rocznikowych
1989	55 963 148	D	+ 67 845 w zestawach rocznikowych
1990	54 469 545	D	+ 66 700 w zestawach rocznikowych
1991	34 249 994	D	+ 75 160 w zestawach rocznikowych
1992	16 770 810	D	+ 70 810 w zestawach rocznikowych
1993	407 208	D	+ 66 664 w zestawach rocznikowych
1994	567 137	B	+ 58 447 w zestawach rocznikowych
1995	499 758	B	+ 70 315 w zestawach rocznikowych
1996	323 656	B	+ 52 329 w zestawach rocznikowych
1997	25 042 398	B	+ 48 767 w zestawach rocznikowych
1998	39 747 941	B	+ 43 900 w zestawach rocznikowych
1999	55 018 508	B	+ 41 864 w zestawach rocznikowych
2000	104 213 074	B	+ 38 713 w zestawach rocznikowych

Po roku 1945 znak mennicy szwedzkiej (Myntverket) zmieniał się trzykrotnie. Do 1973 roku była nim głowa św. Eryka - patrona Sztokholmu. Na niektórych typach monet głowa jest kształtna i ze szczegółami, a na niektórych sześć plamek i korona tworzą uproszczony obraz głowy. Po przeniesieniu mennicy do miasta Eskilstuna w 1973 r. znakiem mennicy została litera E przebita młotkiem. W roku 2002 mennicę szwedzką sprzedano mennicy fińskiej (Rahapaja Oy), a w 2008 całą produkcję przeniesiono do Finlandii. Na monetach z 2008 r. zadziwiająco szybko pojawiła się litera 'S', którą Bank Centralny Szwecji (Sveriges Riksbank) interpretuje czasami jako skrót "siedziby Banku Centralnego", a czasami jako skrót "miejsca, w którym monety wprowadza się do obiegu", co wskazuje na stolicę kraju STOCKHOLM - po szwedzku Sztokholm. Warto w tym miejscu dodać, że litera 'S' pojawia się na wielu innych monetach wyprodukowanych przez mennicę fińską, np. na wszystkich monetach Luksemburga z lat 2005-2006 oraz na monetach 2 euro dla Grecji z roku 2002. W tych przypadkach litera 'S' interpretowana jest jako skrót nazwy państwa-producenta monet SUOMI - po fińsku Finlandia.

Na monetach szwedzkich do roku 1986 pojawiają się również inicjały szefów Mennicy Szwedzkiej, a od roku 1986 tylko inicjały prezesów Banku Centralnego Szwecji. Po roku 1908 można zatem spotkać na monetach korony szwedzkiej [SEK] inicjały następujących postaci:

• W - Karl August Wallroth - (w latach 1908 - 1927)

• G - Alf Grabe (1927 - 1945)

• TS - Torsten Swenson (1945 - 1961)

• U - Benkt Ulvfot (1961 - 1986)

• D - Bengt Dennis (1986 - 1993)

• B - Urban Bäckström (1993 - 2002)

• H - Lars Heikensten (2003 - 2005)

• SI - Stefan Ingves (od 2006)

Dotychczas używany typ monet jednokoronowych posiadał rdzeń miedziowy, który miał takie same właściwości elektryczne jak wcześniejszy stop miedzi i srebra, co było ważne dla wszelkiego rodzaju automatów liczących monety. W wyniku wzrostu cen srebra i powolnym wyłapywaniem 'srebrnych' jednokoronówek z obiegu, w roku 1982 wprowadzono stop miedzioniklowy, który miał już gorsze przewodnictwo elektryczne, ale pozwolił obniżyć koszty produkcji monet.