GRENLANDIA (duńska)

Europejczycy dotarli na największą wyspę świata Grenlandię w X w. Byli to Wikingowie, którzy założyli tu kolonie. Nie radzili sobie jednak z klimatem tak dobrze jak rdzenni Inuici i ok. XV w. europejskie kolonie wygasły. W roku 1721 Duńczycy spróbowali jeszcze raz i stworzyli misję luterańską w miejscu dzisiejszej stolicy Grenlandii. Kolonia rozrastała się i rozpoczęła się eksploracja wyspy. Odkryto złoża wielu rzadkich pierwiastków metalicznych, a największe światowe złoża kriolitu rozpoczęto eksploatować już w 1854 r. Rozwijający się handel z macierzą zmonopolizowali królowie duńscy, co ekonomicznie uzależniło wyspę od Danii. W konstytucji Danii z roku 1953 zapisano, że Grenlandia staje się częścią Danii, a Grenlandczycy stają się Duńczykami. W 1979 r. Grenlandia uzyskała autonomię wewnątrz Danii, co umożliwiło wystąpienie wyspy z Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej w 1985 r. Autonomię rozszerzono w roku 2008 i język grenlandzki (z rodziny języków eskimo-aleuckich) uznano szybko jedynym oficjalnym językiem Grenlandii. Grenlandia korzystając ze swoich bogactw naturalnych dąży powoli do niepodległości.