NORWEGIA (od 1945) - korona norweska [NOK]

1 korona = 100 ore

W chwili ogłoszenia niepodległości w roku 1905 w Norwegii obowiązywała waluta szwedzka. Szwedzka korona [SEK] była związana unią monetarną z koroną duńską [DKK] od roku 1872. Norwegowie, będąc częścią tej unii od 1875 roku, całkiem naturalnie wstąpili do niej również jako niepodległy podmiot. Prawo norweskiej autonomii wewnątrz Szwecji, a wcześniej wewnątrz Danii, i tak zezwalało na bicie monety z godłem Norwegii, więc Norwegowie nie musieli tworzyć nowej waluty, żeby podkreślić swoją niezależność, szczególnie gdy korona unijna funkcjonowała należycie. Jedna korona unii monetarnej była walutą wymienialną na 403 miligramy złota i Norwegowie wstąpili do unii, utrzymując ten sam parytet. W ten sposób 6 lipca 1905 roku powstała korona norweska [NOK]. Wybuch I wojny światowej rozwiązał unię monetarną, jednak Norwegia próbowała utrzymać ten sam parytet złota aż do 1931, kiedy to związano koronę z funtem brytyjskim [GBP] w stosunku 19.9 NOK za funta. W 1939 powiązano koronę z dolarem amerykańskim [USD] w stosunku 4.4 NOK za dolara. Po II wojnie światowej dopasowano stosunek do 4.96 NOK za dolara i później do 7.14 NOK za dolara w roku 1949. Dopiero w grudniu 1992 uwolniono koronę, gdy utrzymanie parytetu dolara stało się bardzo drogie.

Prosimy zwrócić uwagę, że chwilowo prezentujemy tylko te typy obiegowych monet Norwegii, które zostały wybite po roku 1944.