SERBIA (i CZARNOGÓRA)

Serbowie osiedlili się w regionie wraz z Chorwatami w VII wieku. Pierwsze państwo dynastii Wyszesławiców przyjęło chrzest w r. 870 lecz zostało szybko wchłonięte przez Cesarstwo Bizantyjskie. Na przełomie XI i XII w. od Bizancjum oderwała się Raszka dynastii Nemaniczów. Stefan Nemanicz koronował się na króla Serbii w 1217 r. i rozpoczął ekspansję terytorialną państwa. Po wieku podbojów Stefan Duszan został koronowany na cara Serbów i Greków lecz po jego śmierci państwo rozpadło się a ziemie przejęło Imperium Osmańskie. Następne wieki to długa lista nieudanych serbskich powstań narodowych. Dopiero w 1815 r. Turcy przyznali Serbom autonomię, a wiek później po I wojnie światowej powstało Królestwo Serbów, Chorwatów i Słoweńców zmienione w Jugosławię. Federacja Jugosławii z liderującą rolą Serbów przetrwała do 1991. Wówczas pozostałe narody ogłosiły niepodległość, a Serbia rozpoczęła wojnę domową o terytorium. Po czterech latach wojnę zakończyło porozumienie z Dayton. W 2003 roku Serbowie stworzyli z Czarnogórcami federację, którą rozwiązano 5 czerwca 2006, gdy Czarnogóra ogłosiła niepodległość. Po konflikcie zbrojnym również Kosowo odłączyło się od Serbii proklamując jednostronnie niepodległość 2 lutego 2008 r. Dziś Serbia aspiruje do roli członka Unii Europejskiej.