SZWECJA (od 1945) - korona szwedzka [SEK]

1 korona = 100 ore

Pod koniec XIX wieku Dania zachęcona sukcesem Łacińskiej Unii Monetarnej zaproponowała Szwecji powiązanie walut na podobnych zasadach opartych na parytecie złota aby usprawnić wymianę handlową. Decyzją z 5 maja 1873 roku Dania i Szwecja utworzyły Skandynawską Unię Monetarną, w wyniku której powstała korona duńska [DKK] oraz korona szwedzka [SEK] równe sobie oraz 0.403 g złota. Szwecja wprowadziła nową koronę równą staremu talarowi (Riksdaler) [SEM]. W 1875 r. do unii wstąpiła również autonomiczna Norwegia związana unią personalną ze Szwecją. Skandynawską Unię Monetarną formalnie rozwiązano dopiero w 1972 roku, ale faktycznie stopniowo przestawała działać gdy w 1905 roku niepodległa Norwegia wprowadziła restrykcje w obrocie obcą walutą, a potem w 1914 r., po wybuchu I wojny światowej, gdy ludność zaczęła gromadzić złoto zamiast nim operować. W 1933 r. koronę związano z brytyjskim funtem [GBP], który uznawano za bardzo stabilną walutę. Po wybuchu II wojny światowej w Europie w 1939 r. koronę związano z amerykańskim dolarem [USD] w stosunku 4.20 SEK za 1 USD. Po wojnie, w 1951 roku Szwecja wstąpiła do systemu Bretton Woods, w którym stabilizacja korony trwała aż do 15 sierpnia 1971 r. W tym dniu system Bretton Woods opuściły Stany Zjednoczone, co faktycznie rozwiązało układ, ale szwedzka waluta trwała w zasadach systemu jeszcze do marca 1973. Koronę szwedzką [SEK] związano w latach 1973-1977 z marką niemiecką [DEM], co nie uchroniło przed dewaluacją korony w 1976. Następnie w 1977 koronę powiązano ze światowym koszykiem walut [XDR] jednak i to nie ustabilizowało korony, którą dewaluowano trzykrotnie: w 1977, 1981 i 1982 r. W roku 1992 korona szwedzka została uwolniona. Gdy 1 stycznia 1999 powstała europejska waluta euro [EUR], było warte w Szwecji 9.05 SEK. Od tego momentu do dziś stosunek ten wahał się pomiędzy 8 a 12 SEK za 1 EUR.